'>

วัดโอกาสหรือวัดโอกาสศรีบัวบาน

เป็นวัดเก่าแก่คู่เมืองนครพนมและเป็นที่ประดิษฐานพระติ้วและพระเทียมพระพุทธรูปแฝดอันศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นที่เคารพนับถือของชาวนครพนมมาแต่โบราณ นอกจากนี้ภายในโบสถ์ยังมีภาพจิตรกรรมที่สวยงามน่าชมด้วยสิ่งน่าสนใจภายในวัด ได้แก่ พระติ้วและพระเทียม เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยสององค์ที่มีพุทธลักษณะเหมือนกันทุกประการ แกะสลักจากไม้ตะเคียน ขนาดหน้าตักกว้าง 39 ซม. สูง 60 ซม. ประดิษฐานในบุษบกทรงปราสาทที่ตั้งอยู่ด้านหน้าพระประธานในโบสถ์ พระเทียมอยู่ทางขวามือของพระประธาน ส่วนพระติ้วอยู่ทางซ้าย

พระติ้วและพระเทียมมีประวัติความเป็นมาที่น่าสนใจ กล่าวกันว่าเป็นพระพุทธรูปที่มีมาแต่ครั้งอาณาจักรศรีโคตรบูรกำลังรุ่งเรืองในสมัยพระเจ้าศรีโคตรบูรหลวง พระองค์ทรงให้ขุดเรือโกลนเพื่อใช้เป็นเรือพระที่นั่ง เมื่อขุดเรือสำเร็จแล้ว จึงเคลื่อนเรือลงสู่แม่น้ำโขง โดยใช้เครื่องทุ่นแรงที่เป็นไม้หมอนกลมเล็กจำนวนหลายท่อนวางเป็นแนวใต้ท้องเรือ เพื่อช่วยชักลากเรือให้เคลื่อนไปสะดวกยิ่งขึ้น แต่ขณะเรือเคลื่อนมาถึงไม้หมอนท่อนหนึ่ง ซึ่งเป็นไม้ติ้วก็ไม่สามารถเคลื่อนต่อไปได้ ทั้งไม้หมอนนั้นก็กระเด็นออกไป การชักลากเรือต้องใช้ความพยายามอยู่นานจึงนำเรือลงสู่แม่น้ำได้สำเร็จ  เชื่อกันว่าหมอนไม้ติ้วนั้นเป็นพญาไม้ซึ่งมีเทวดาสิงสถิตอยู่ พระเจ้าศรีโคตรบูรหลวงจึงโปรดให้นำไปแกะสลักเป็นพระติ้ว เมื่อวันอังคาร เดือน 7 แรม 8 ค่ำ ปีกุน ตรงกับ พ.ศ. 1327  แล้วจัดพิธีสมโภชเป็นพระมิ่งเมืองนครศรีโคตรบูรต่อมาในสมัยพระเจ้าขัติยวงศาบุตรามหาราชกษัตริย์องค์ต่อมา ได้เกิดไฟไหม้ในหอพระติ้ว ชาวบ้านไม่สามารถนำพระติ้วออกมาได้ จึงคิดกันว่าพระติ้วคงจะไหม้ไปในกองเพลิง พระเจ้าขัติยวงศาฯ จึงโปรดให้นำไม้มงคลมาแกะสลักเป็นพระพุทธรูปขึ้นแทนพระติ้ว พระพุทธรูปองค์ใหม่นี้เหมือนพระติ้วองค์เดิมไม่ผิดเพี้ยน

ในเวลาต่อมาได้พบพระติ้วองค์เดิมในลำน้ำโขง พระเจ้าขัติยวงศาฯ จึงทรงอัญเชิญมาประดิษฐานคู่กับพระติ้วองค์ใหม่ซึ่งมีพระนามใหม่ว่าพระเทียมนับแต่นั้นมา และภาพจิตรกรรม ภายในโบสถ์มีจิตรกรรมฝาผนังอันงดงาม เช่น ที่ผนังแต่ละด้านเขียนเรื่องราวในชาดกตอนต่าง ๆ ที่ไม้คอสองซึ่งเป็นแผ่นกระดานเชื่อมหัวเสาแต่ละต้นเขียนเป็นรูปเทพและเทวดาในซุ้มเรือนแก้ว ที่เพดานเขียนเป็นดวงดาวสีทองบนพื้นแดง ส่วนเสาแต่ละต้นเขียนลายกระจังสีสันสดใส

 

Wat Okat or Wat Okat Si Bua Ban is the old sacred temple of Nakhon Phanom Province. The temple houses two revered Buddha images, "Phra Tio" and "Phra Thiam", which are situated together, as well as beautiful murals. Interesting sights inside the temple include the two identical "Phra Tio" and "Phra Thiam" Buddha images in Mara Vichaya Posture. Housed in the Busabok pavilion in front of the principle Buddha image inside the temple's main hall, the two ironwood statues are 39 centimeters high and 60 centimeters tall. Phra Thiam is located on the right side of the principle image, while Phra Tio is on the left. According to a legend, the images were built in the time of Si Khotrabun Kingdom when King Si Khotrabun demanded to have a royal barge constructed. Once the vessel was completed, they pushed it onto Khong River by putting numbers of round logs underneath the barge as laborsaving tools in moving. One log of Tio wood didn't move as they pushed and kept straying away from the direction. It took a long time to finish moving the barge onto the river. They believed that there was a guardian spirit in that Tio wood. The King, therefore, decided to have the Tio wood carved into a Buddha image in the year 784 and organized a ceremony to celebrate the Buddha statue of the kingdom. In the reign of the next king, King Khattiyawong, a fire incident burned down the hall of Phra Tio. The King ordered to have an imitation of Phra Tio carved from a sacred wood. However, Phra Tio statue was later found in Khong River. It was brought to house alongside with the new Buddha image which was named as "Phra Thiam."Beautiful murals inside the main hall of the temple depict the life of Lord Buddha. Wooden plates on top of each pole are painted with pictures of angels inside glass pavilions, while the wall is painted with golden stars on red background. Each pole is painted in colorful Thai patterns. Both Buddha images are sacred icons of the city.

Latitude : 17.40181642862953, Longitude : 104.78854176163068

View Larger Map

View On Google Map

Edit Data